O protagonista da historia , Tom Webster, entre
satisfeito e frustrado coas expectativas levantadas durante a súa vida e xa na
súa recta final, atopa un feito xa esquecido que volve con forza para
obrigarlle a considerar determinadas decisións e actitudes tomadas na súa
mocidade. Todo iso pon en dúbida a súa memoria, as súas responsabilidades e a
transcendencia das súas decisións. Moitas veces ignoramos que as nosas
determinacións actúan cal fichas que nun efecto dominó provocan noutras vidas
consecuencias por nós totalmente imprevistas pero transcendentes na vida dos
demais.
Esta breve novela atravesa un amplo traxecto desde a mocidade ousada e
irreverente até a senectude xa agnóstica, autocompracente e poderiamos dicir
que mesmo cínica. O resultado é pura narrativa,
porque consegue manter a prosa pegada á realidade do protagonista e
arrastrarnos sentindo esa responsabilidade e ese desasosego co que conclúen as
súas últimas liñas.
Canto máis avanza a nosa vida, menos son as testemuñas que quedan ao redor
noso para desafiar o noso balance, para lembrarnos que a nosa vida non é a nosa
vida, senón a historia que construímos respecto da nosa vida. Contada a outros,
pero principalmente a nós mesmos e os que nos rodean. El sentido de un final
é, naturalmente, a sensación do protagonista de estar a chegar a un punto
culminante na súa propia vida, e da súa impotencia ante a imposibilidade de
emendar os feitos pasados.
Resumindo un libro no que o equilibrio entre a concisión e o compromiso
mínimo á retórica e os adornos literarios fainos reconfortarnos coa literatura directa e profunda. E aínda que o
sorprendente e amargo final nos déixe
quizá un pouso de amargura devólvenos a ilusión por ler narracións que sen
pretender tentar novos estilos fainos comprender a beleza da literatura ben
escrita.
Barnes, Julián (2012): El sentido de un final, Anagrama,
Panorama de narrativas
O pasado venres, 8 de marzo, tivo lugar en Santiago de Compostela Os Encontros do Plan de Mellora de Bibliotecas Escolares, PLAMBE. O profesor Agustín Fernández Paz deu unha conferencia co título: "A construción do lector" 
